१. उत्पति
याज पुरमाने बादी जुग-दोरती सुरुवात जायी | पोरमेहेराय सोव दीह्याम ई जुग-दोरती आने त्यामाय जी काय हेय त्याल उबजाडया | पोरमेहेराय जुग-दोरती उबजाडी तोवे तीआन्दराकोय बोआली आने हुनीहाट
पोडली आती, आने त्यामाय कायज नाय बोनाडलां आतां | पेन पोरमेहेरा आत्मा तांआं पायां उपे आतां |तोवे पोरमेहेराय आख्यां ‘’उजवाडो ओ’’ ते उजवाडो ओई गोयों | पोरमेहेराय देख्यां का हारां हेय; आने पोरमेहेराय उजवाडाल ‘’दीही’’ आख्यां | पोरमेहेराय उजवाडाल आांदराहिने सुटां कोअया, आने आन्दाराल पोरमेहेराय ‘’रात ’’ आख्यां | पोरमेहेराय उबजाडना पोयले दीही उजवाडाल उबजाडया |उबजाडना बिहरे दीही, पोरमेहेराय आख्यां आन दोरती उचे आकास उबजाडया |तिसरे दीही, पोरमेहेराय आख्यां आन पाअयाल कोअडी दोरतीहिने सुटा कोंई देना |
पोरमेहेराय कोअडी दोरतील ‘’पृथ्वी’’ आख्यां , आन जीं काय पांय योखठा जाया त्याल त्याये ‘’दो-यो’’ आख्यां | पासी पोरमेहेराय आख्यां ‘’दोरती उपे बादे जात्ये जाड़े आने जुडपे उदे ‘’आन तेहेकोयज ओई गोयां | पोरमेहेराय देखयाां का जीं उबजाडया ती हारां हेय |उबजाडना चोवथे दीही, पोरमेहेराय आख्यां आन दीही, चााँद, आने चाांदाले उबजाड्ये | पोरमेहेराय दोरतील उजवाडो दाआहाटी आने दीही आने रात, चोमास आने वोरहे चिन्हित कोअरां हाटी त्याहाल उबजाड्ये |पाचवे दीही, पोरमेहेराय आख्यां आने पाअयाम जेपनारे बादें आने बादा चिडहाल उबजाड्ये | पोरमेहेराय देख्यां का हारा हेय आने त्याहाल बोरकात देनी |उबजाडना साहवे दीही, पोरमेहेराय आख्यां , ‘’बादें जात्ये दोरतीव जोनावोरे ओई जाय! ‘’आन ई
पोरमेहेराय जेहेकोय आख्यां तेहेकोयज ओई गोयाां | काही दोरटीव होपलींन चालनारे, काही खेती कोअराहाटी आने काही जोंगली जोनावोरे आते | आने पोरमेहेराय देख्यां का हारा हेय |पासी पोरमेहेराय आख्यां, ‘’आपा माअहाल आपे स्वरुपामाय बोनाडूहु | त्याहावे दोरती आने बादा जोनावोरहा उपे होक्क रोंय |’’पासे पोरमेहेराय तोलहोज कादु लेय लेदो, आने त्याकोय योक आदमी बोनाड्यो, आने त्यामाय जीवना सांस फुकी देनो या आदम्या नाव आदम आतां | पोरमेहेराय आदामाल राआहाटी योक वाडी बोनाड़ी आन ती वाडी राखवाली कोअराहाटी त्याल तांआ थोवी देनो |वाडी वीसमाय, पोरमेहेराय बेन वीसेस जाड़े जीवना जाड आने हारा आने खाराब ज्ञाना जाड लाव्या | पोरमेहेराय आदामाल आख्यां का तो हारा आने खाराब ज्ञाना जाडा फोंळ सोडीन
वाडी कोअहाबी जाडाहीने फोंळ खाय सेकतोहो | जर तू या जाडा फोंळ खाय, ते तू मोय जाहें |पासे पोरमेहेराय आख्यां, ‘’आदम्या योखलाां रोयना हारा नाय हेय |’’ पेन जोनावोरहामाने कादाबी आदम्या मोदतगार नाय बोनी सेकता आता | याहाटी पोरमेहेराय आदामाल योक गेहरी निंदीमाय टाकी देना | तोवे पोरमेहेराय आदामा पाहाळीमाने योक पाहाळी कोय बाय बोनाड़ी आन
तील आदमा पाही ली गोयों |जोवे आदामाय तील देख्यां, तोओ बोल्यो, ‘’सेलीमाय! माआरोकी हेय | ती आदम्या हीने बोनाडली गोयली हेय याहाटी तील ‘’बायीं’’ नावाकोय वोळखायली जाय |’’ ईंज कारण हेय का योक आदमी त्याआ आबहो आने आयहील सोडीन त्याआ दोनारी आरी योखठो ओई जाय | पोरमेहेराय त्याआ स्वरुपमाय आदमी आने बाय बोनाड्ये | आन पोरमेहेराय देख्यां का हारा हेय | त्याये त्याहाल बोरकात देनी आने त्याहाल आख्यां, ‘’काही पोहें आने पोहहा पोहें पेदा कोआ आने दोरती उपे बोआय जा | ‘’ई बादा उबजाडना, उबजाडना साहवा दीह्याम जाया |जोवे सातवो दीही येनों, पोरमेहेराय त्याआ काम पुरा कोंई लेदला आतां | याहाटी पोरमेहेराय जी काय तो कोंई रोयलों आतो
त्या बादहाहिने वीश्राम लेदो | त्याये सातवा दीह्याल बोरकत देनी आने त्याल चोखो बोनाड्यो काहाका या दीह्या दीही पोरमेहेराय त्याआ कामा हिने वीश्राम लेदलो आतो | या पुरमाने पोरमेहेराय ई जुग-दोरती आने बादाा काय जी त्यामाय हेय उबजाडया |
बायबल कहानी माय :उत्पति १-२
