२.पाप दुन्याम प्रवेश कोअहे.
आदम आने त्याआ दोनारी पोरमेहेराय त्याहांहाटी बोनाडली गोयली खूब हारी वाड़ीमाय खूब खुस आतें | त्या बेनह्या माने कादायबी फाड़के नाय पोवले आतें, पेन दुन्याम कायज पाप नाय आतां, याहाटी त्याहाल कायज शराम लागी नाय रोयली आती त्ये एहेकोंयज वाडीम चाल्या कोअतें आतें आन पोरमेहेरा आरी गोठ कोअते आते
|पेन वाडीमाय योक चालाखी हाप आतो | त्याये बायील होदयां, ‘’काय पोरमेहेराय खोरांज ई आख्यां का वाडीमाने कोअहा बी जाडा फोळ नाय
खायना?’’बायीय जोवाब देनो, ‘’पोरमेहेराय आमहाल आख्यहां का हारा आने खाराब जाडा फोळा सिवाय आमा कोअहा बी जाडा फोळ खाय सकतें हेय | पोरमेहेराय आख्यां जर तुमा ती फोळ खाहा या इही हुदु का आथ बी लावहा, ते तुमा मोई जाहा |’’हापाय बायील जोवाब देनो, ‘’ई खोरां नाय हेय| तुमा नाय मोअहा | पोरमेहेर ई जाअहें का जोवे तुमा ई फोळ खाहा, तुमा पोरमेहेरा रोके ओई जाहा आने जेहेकोय हारां आने खाराबाल तो होमजेहे तुमा बी होमजां लागहा |बायीय देख्या का फोळ सुन्दर हेय आने ऐअनामाय बी चवदार हेय | ती ओकलीवाळी बोनना इछा आती, याहाटी तीये काही फोळे लेदें आने त्याहाल खाय लेदा | पासे तीये ती दोनाराल बी देना, जो तीये आरी
आतो, आन त्याये बी त्याल खाय लेदा |अचानक, त्याहा डोळा उगडी गोया, आन त्याहाल मालूम जायां का त्यें नागे हेय | आने त्याहांय त्याहां डील डाकांहाटी पाने जोड़ी-जोडीने त्याहांय फाडकें बोनाडा कोशीस कोअयी |पासे आदम्याय आने त्याआ दोनारीय वाडीमाने पोरमेहेरा चालना आवाज
वोनायें | त्यें बेनी पोरमेहेराहीने दोबी गोयें | तोवे पोरमेहेर आदम्याल बोब्लल्यों,’’ तुमा केस हेय?’’ आदामाय जोवाब देनो, ‘’माये तुमहाल वाडीमाय चालता वोनायो, आन आंय गाबराय गोयलो आतो, काहाका आंय नागो आतो | याहाटी आंय दोबी गोयों |’’ तोवे पोरमेहेराय होद्यां, ‘’कुंय तुमहाल आख्यां का तु नागो हेय? ज्या जाडा फोळ खाआहाटी माये तूल मोनाई कोअला आतां, काय तुये त्या फोळ खादहां का? आदम्याय जोवाब देनो ,’’तुमहाय मान ई बाय देनी, आने तीये मान ई फोळ देना |’’ तोवे पोरमेहेराय बायील होदयां, ‘’तुये ई काय कोअया ?’’ बायीय आख्यां , ‘’हापाय मान दोगो देनो |’’पोरमेहेराय हापाल आख्यां, ‘’तूं श्रापित हेय |’’ तूं डेडी गोतीकोय चाल्या कोअहे, आन जीवन बोय कादु चाटतो रोहे
| तूं
आने बाय योका बीहरा आरी वीरुद कोअहा, आन तुमे पोहें आने तीये पोहें बी योका बीहरा आरी वीरुद कोअरी | बायी वोंश तोअ मुनका चेंदी टाकी, आने तूं त्याहां खेटविल चावी लेहे |पासे पोरमेहेराय बायील आख्यां,’’ आंय तोअ जोनमो देयना पीडाल खूब वोदाडी दीही| तोअ लागणी तोअ दोनारा ऐसे रोंय, आन तो तोअ उपे ओदीकार कोअरी |पोरमेहेराय आदम्याल आख्यां, ‘’ तुये तोअ दोनारी गोठ वोनायो आन माआं हुकुम नाय
मान्यो| आमी दोरती श्रापित हेय, आन तुमहाल त्यामाने धान्य खांआहाटी कठीण मेहनात कोअरां पोडी | पासे तुमा मोई जाहा, आन तुमे सरीर पासी कादवामाय मिळाय जाय | आदामाय त्या दोनारी नावं हवा थोव्या, ज्या मतलब ओअहे दुन्या आयहों काहाका ती बादी मानवजाती आयहों आखळामाय यी आने पोरमेहेराय जोनावोरहा चामडा कोय आदम आने हवाल डाक्यें |तोवे पोरमेहेराय आख्यां ‘’माअहु हारां आन
खाराब जाअना लिदें आमे रोकां ओई गोयलां हेय का आमी त्याहाल कोवेबी जीवना जाडाहीने खायना पोरवांगी नाय देवाम यी आने पोरमेहेराय सुन्दर वाडीमाने आदम आने हळाल बारे दोवाड़ी देना | पोरमेहेराय जीवना जाडा फोळ खांआहीने कादाल बी रुकां हाटी वाडी बाअणांही बोळसाली होरग्या दुतहाल थोव्या |
बायबल कहानी माय :उत्पती ३
